Asrın felaketi Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki deprem felaketinde Osmaniye’de ki 16 yıldır yaşadığı sitenin çökmesi sonucu eşini ve 4 çocuğunu kaybeden Gazi İsmail Kaba, “Enkazdan çıkan sadece aile fotoğrafımı bulmuşlar, onun haricin de bir şey yok. Bir de oğlumun Durmuş Ali’nin cüzdanı bulundu. Anılarımızın hepsi o enkazla birlikte gitti.” Diye konuştu.
6 Şubatta yaşanan depremlerde, 2 bloğu yıkılan Adnan menderes Mahallesindeki Metin Tamer Sitesi’nde 132 kişi yaşamını yitirdi. 4. Bloktaki Aşian Apartmanının 7’nci katında oturan 6 kişilik Kaba ailesinin 5 ferdi depremlerde hayatını kaybetti. Asrın felaketinde eşi Şenay (43), oğulları Durmuş Ali (21) ve Furkan (14) ile kızları Özlem (19) ve Fatma Sena’yı (17) kaybeden İsmail Kaba (46), enkazdan yaralı kurtarıldı. 50 günlük tedavinin ardından taburcu olan İsmail Kaba, ailesinin öldüğünü de yine tedavi sırasında öğrendi.
Deprem anına, kaldıkları binanın yıkılmadan 15-20 saniye önce uyandıklarını söyleyen İsmail Kaba, “Uyandığımızda binamız sallanıyordu. Uyandıktan sonra çocuklarımızı yanımıza çağırdık, iki kızım geldi. İki oğlum gelmediler kendi odalarında beklediler. Deprem durmayınca çıkalım dedik. Koridoru yarıladık, alttan o büyük gürültü vurdu. Sallantı başladığında alttan sanki binayı yukarıya zıplatıyordu. Tekrardan duvarlardan tutarak yatak odasına geçtik. İki kızım eşim ve ben dördümüz aynı yerde bekliyoruz. Eşim o sırada dua edin, Kelime-i Şehadet getirin dedi. Depremin durmasını bekliyoruz. Bu sırada bina yan yatmaya başladı. Yüksekte olduğumuzdan dolayı, binanın yattığını net bir şekilde görüyoruz ve gürültü kulakları sağır edecek şekildeydi. Bina 3-4 defa yattıktan sonra zeminden büyük bir gürültü geldi ve ardından bina çökmüş.” Dedi.
Bina yıkıldıktan sonra enkaz altında bir şey duymadığını ve hafiften sallantıyı halen hissettiğini ifade eden Kaba, “Baygınlık geçirmedim, bilincim açıktı. Eşime ve çocuklarıma seslendim, ses gelmedi. Bende kımıldayamıyorum, tamamen gömülüyüm, sadece nefes alıp verebiliyorum. İçimden, Kelime-i Şehadet getirdim ve beklemeye başladım. Depremin 15-20’nci dakikasında insanlar geldi, bağrışmaya başladılar dışarda. Enkazın üzerinde bir kişi ‘Sesimi duyan var mı’ diye bağırdı o an seslendim. Sonra ‘yerini tespit ettim, kurtaracağız seni’ dedi. Adımı sordu, ‘İsmail Kaba ben’ dedim. Tanıyorum abi seni, bende karşı binada oturuyorum komşuyuz’ dedi. Kaç kişisiniz diye sordu, 4 kişiyiz dedim. Yan taraftaki odada oğullarım var dedim. Tamam dedi sizi kurtaralım onları da kurtaracağız dedi. İki kişi oldular çalışmaya başladılar. Çalıştıklarını hissediyorum yukarda. Bu esnada bir deprem daha oldu o an tabi komşum bağırıyor ‘Abi biz buradayız kurtaracağız’ dedi ve o sallantıda gitmediler, kahramanca bizi kurtarabilmek için bir mücadele verdi. İlerleyen süreçte kolumu tuttu ve bu kol sana mı ait dedi. Evet, bana ait dedim. Sağımızı solumuzu açaraktan beni ve kızımı çıkarttı ve yaşam boşluğunu oluşturdu. Ayaklarımız sıkışmıştı, makas gerekiyordu üzerimizde kolon vardı. Bu arada akrabalarımız da geldi çok sayıda, bir şey yapamıyorlar sıkıştığımız için. Saat 6.30 gibi özel harekât polisi geldi. Yapabileceğimiz bir şey var mı diye sordular. Canlı var çıkartamıyoruz makas lazım diye cevap verdiler. Polisler araçlarında elektronik makas varmış, demirleri kestiler, bir saatlik çalışmanın ardından ilk önce kızım Özlem’i aldılar, sonra Fatma Sena’yı aldılar, sonra beni ve eşim olmak üzere dördümüzü aldılar.” Diye konuştu.
Sabah saat 8 gibi enkazdan çıkartıldıklarını ve yakınlardaki özel bir hastaneye götürüldüğünü söyleyen Kaba, “Ambulansla ailemi götürdüler, beni o an ambulans olmadığı için tahta üzerinde götürdüler. Müdahale edildi, iç kanama olduğu için Devlet Hastanesine sevk edildim. Burada tedavi altına alındım. Çocuklarımı sorduğumda iyiler hastanede yatıyor dediler. Bir süre böyle devam etti bu süreç, sorduğumda hep durumları iyi dediler. Sonrasında, TIP Fakültesinde okuyan oğlum rüyama girdi. Okulunun bahçesinde yatıyor, hafif bir yağmur yağıyor. ‘Oğlum kalk gidelim, ne yatıyorsun burada’ diyorum. Tepki vermiyordu, ısrar ediyorum ‘kalk gidelim’ diyorum, kolundan tutup çektim tepki vermedi. Kaldıramayınca geri döndüm okulun bahçesinden yeniden baktım, dedim ki ‘Neden kalkmıyor, niye kalkmıyor?’ diye kendi kendime öyle düşündüm ve o sırada uyandım. Oğlumun vefat ettiğini orada anladım. Yanımda kalan yeğenlerime sorduğumda, Durmuş Ali’nin rüyama girdiğini vefat ettiğini anladığımı söyledim ve diğerlerinin durumunu sorduğumda yeğenim dışarı çıktı cevap vermeden. 10-15 dakika sonra kardeşlerim, akrabalarım geldi. Onlara sordum. Durmuş Ali rüyamda gördüm şehit olduğunu anladım dedim. Diğerlerini sorduğumda sarıldılar ve ağladılar. O an diğerlerinin de vefat ettiğini anladım.” Dedi.
Jandarma komutanından deprem şehitlerini ziyaret etmek için yardım istediğini söyleyen İsmail Kaba, “Hastaneden izin aldık ve ambulansla Kırıklı Köyüne defnetmişler, oraya gittik ve 12. Gün kabirlerini ziyaret edebildim. Tekrar hastaneye geldim, tedavim devam ediyordu. Belimde kaburgalarımda kırıklar vücudumda yaralar vardı. Hastanede 50 gün tedavi gördüm ve taburcu oldum. Kız kardeşimin yanında kalıyorum bazen. Bazen de Kırıklı Köyünde konteyner evim var orada kalıyorum, şehitlerimi ziyaret ediyorum. Enkazdan çıkan sadece aile fotoğrafımı bulmuşlar, onun haricin de bir şey yok. Bir de oğlumun Durmuş Ali’nin cüzdanı bulundu. Anılarımızın hepsi o enkazla birlikte gitti.” Diye ifade etti.
Asrın felaketi Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki deprem felaketinde Osmaniye’de 6 Şubatta yaşanan depremlerde, 2 bloğu yıkılan Adnan menderes Mahallesindeki Metin Tamer Sitesi’nde 132 kişi yaşamını yitirdi. İsrafil AVCI